Rzecznik Praw Ucznia

Nazywam się Monika Kowalik, od piętnastu lat jestem nauczycielem historii i wiedzy o społeczeństwie w naszej szkole.

W październiku 2004 r. społeczność uczniowska wybrała mnie, po zaopiniowaniu przez Radę Pedagogiczną, Radę Rodziców i Dyrektora Szkoły, swoim Rzecznikiem Praw Ucznia.

Jest to dla mnie duże wyróżnienie – zostać “orędownikiem” uczniów, służyć im pomocą w rozwiązywaniu problemów, znać ich potrzeby, przypominać o ich prawach.

Cieszę się, że jako Rzecznik Praw Ucznia mogę sprawić, że szkoła wyda się uczniom jeszcze bardziej przyjazna, pozytywnie nastawiona do dziecka, że uczeń będzie się w niej czuł chroniony i bezpieczny.

Można się ze mną kontaktować osobiście lub drogą elektroniczną poprzez e-mail: sp19_kielce@onet.eu. Odpowiem na wszystkie listy.

Rzecznik Praw Ucznia jest powoływany przez Dyrektora Szkoły, na wniosek Samorządu Uczniowskiego, po zaopiniowaniu przez Radę Pedagogiczną i Radę Rodziców.

Rzecznik Praw Ucznia może być odwołany przez Dyrektora Szkoły na wniosek:

1) Samorządu Uczniowskiego

2) Rady Rodziców

3) Rady Pedagogicznej

4) samego Rzecznika.

Kadencja Rzecznika Praw Ucznia trwa 3 lata.

W roku szkolnym 2011/2012 kadencja p. Moniki Kowalik została przedłużona na bieżący rok szkolny.

Rzecznik Praw Ucznia działa na podstawie:

Statutu Szkoły,

Regulaminu Samorządu Uczniowskiego,

Konwencji Praw Dziecka.

Jego główna rola polega na podejmowaniu działań zmierzających do ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem, demoralizacją, zaniedbaniem oraz innym złym traktowaniem.

Zadania i funkcje Rzecznika Praw Ucznia:

• znajomość Statutu Szkoły, Regulaminu Samorządu Uczniowskiego oraz Konwencji Praw Dziecka,
• inicjowanie działań mających na celu obronę praw dziecka,
• udzielanie pomocy uczniom zgodnie z ustalonym trybem postępowania,
• mediacja i pomoc w sytuacjach konfliktowych między członkami społeczności szkolnej,
• ochrona praw ucznia i dbałość o właściwą ich realizację w życiu szkoły.

Środki Działania Rzecznika Praw Ucznia:

• załatwianie indywidualnych skarg,
• udzielanie porad dotyczących sposobów ochrony praw (uczniom, rodzicom),
• współpraca z fachowcami (np. pedagogiem, psychologiem, prawnikiem),
• współdziałanie w prowadzeniu programów przeciwdziałających wielu problemom szkolnym.

Rzecznik Praw Ucznia nie może wyręczać w obowiązkach wychowawców,

Rzecznik Praw Ucznia ma prawo do swobodnego działania w ramach obowiązujących regulaminów i trybu postępowania,

Rzecznik Praw Ucznia ma prawo do odstąpienia od podjęcia interwencji,

Rzecznik podejmuje działania ma wniosek stron tzn. uczniów, nauczycieli lub pracowników administracji szkoły.

W sprawach spornych ustala się, co następuje:

a) sytuacje konfliktowe powinny być rozwiązywane przy współdziałaniu wszystkich zainteresowanych stron,

b) spory rozstrzyga się na zasadzie negocjacji, porozumienia i wzajemnego poszanowania stron,

c) wszystkie informacje uzyskane przez rzecznika w toku postępowania mediacyjnego stanowią tajemnicę służbową; w przypadku naruszenia praw uczniowie zwracają się do (przy zachowaniu podanej kolejności):

1. Wychowawcy Klasy,

2. Pedagoga Szkolnego (gdy przemawia za tym charakter sprawy),

3. Rzecznika Praw Ucznia.

Rzecznik Praw Ucznia, po dokładnym wyjaśnieniu wszystkich okoliczności sprawy, dąży do polubownego jej załatwienia.

W przypadku niemożności załatwienia sprawy w powyżej opisany sposób, decyzję w sprawie podejmuje Dyrektor Szkoły.

Tryb postępowania w kwestiach spornych uczeń- uczeń:

• zapoznanie się z opinią stron konfliktu,
• podjęcie mediacji ze stronami we współpracy z wychowawcą klasy,
• skierowanie sprawy do pedagoga lub psychologa szkolnego – w razie kłopotów z rozstrzygnięciem sporu,
• w dalszym trybie postępowania – zasięgnięcie opinii Rady Pedagogicznej,
• ostateczną decyzję o sposobie rozwiązania konfliktu podejmuje Dyrektor Szkoły.

Tryb postępowania w kwestiach spornych uczeń – nauczyciel:

• zapoznanie się z opinią stron konfliktu,
• podjęcie mediacji ze stronami,
• zasięgnięcie opinii pedagoga szkolnego
• wystąpienie do Dyrektora Szkoły o podjęcie decyzji
• w sprawie, w przypadku trudności z rozstrzygnięciem sporu.

Obowiązkiem Rzecznika jest w szczególności:

• znajomość Statutu Szkoły i Konwencji Praw Dziecka,
• informowanie uczniów o przysługujących im prawach i sposobie ich dochodzenia,
• interwencja w razie naruszenia podstawowych praw ucznia
• i rozwiązywanie spraw spornych,
• udzielanie pomocy uczniom zgodnie z ustalonym trybem postępowania,
• informowania stron konfliktu o podjętych przez siebie działaniach,
• kontrola realizacji i rozwiązywania spraw spornych.

Prawa ucznia określone są w następujących dokumentach:

a) Konwencja o Prawach Dziecka, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych z dnia 20 listopada 1989 r., ratyfikowana przez Polskę dnia 30 kwietnia 1991r.( Dz.U. Nr 120 poz. 526, 527),

b) Ustawa o Systemie Oświaty z dnia 18 lutego 1991r.Dz.U. Nr 95 poz. 452 z późniejszymi zmianami),

c) Zarządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 15 lutego 1999r.

w sprawie ramowego statutu publicznej 6-letniej szkoły podstawowej

i publicznego gimnazjum (Dz.Urz. MEN Nr 14/1999).

Konwencja Praw Dziecka

(fragmenty)

Konwencja informuje, że wszyscy są równi bez względu na:

rasę, kolor skóry, płeć, pochodzenie społeczne, cenzus majątkowy, język, religię, poglądy polityczne.

Art. 13 Dziecko ma prawo do swobodnej wypowiedzi, czyli poszukiwania, otrzymywania i przekazywania informacji oraz idei, wszelkiego rozwoju w formie ustnej, pisemnej bądź za pomocą druku, w formie artystycznej lub innej – według wyboru dziecka.

Art. 14 Dziecko ma prawo do swobody myśli, sumienia i wyznania.

Art. 15 Dziecko ma prawo do swobodnego zrzeszania się oraz wolności pokojowych zgromadzeń.

Art. 17 Państwo umożliwia dziecku dostęp do informacji oraz materiałów pochodzących z różnorodnych źródeł krajowych i międzynarodowych.

Art. 18 Rodzice (prawni opiekunowie) ponoszą wspólną odpowiedzialność za wychowanie dziecka.

Art. 19 Dziecko ma prawo do ochrony przed wszelkimi formami przemocy fizycznej bądź psychicznej, krzywdą lub zaniedbaniem, złym traktowaniem lub wyzyskiem, bądź wykorzystaniem seksualnym.

Art. 20 Dziecko pozbawione czasowo lub na stałe swego środowiska rodzinnego lub gdy ze względu na swoje dobro nie może pozostawać w tym środowisku, ma prawo do specjalnej ochrony i pomocy ze strony państwa.

Art. 23 Dziecko psychicznie lub fizycznie niepełnosprawne ma zapewnioną pełnię normalnego życia w warunkach gwarantujących mu godność, umożliwiających osiągnięcie niezależności oraz ułatwiających aktywne uczestnictwo w życiu społeczeństwa.

Art. 28 Państwo będzie popierało i rozwijało międzynarodową współpracę w dziedzinie oświaty, w szczególności w celu przyczynienia się do zlikwidowania ignorancji i analfabetyzmu na świecie oraz ułatwienia dostępu do wiedzy naukowo-technicznej.

Art. 29 Nauka dziecka będzie ukierunkowana na :

a) rozwijanie osobowości, talentów oraz zdolności umysłowych i fizycznych dziecka

b) rozwijanie szacunku dla praw człowieka – jego podstawowych swobód oraz zasad

c) rozwijanie szacunku dla jego rodziców (opiekunów), jego tożsamości kulturowej, języka i wartości narodowych kraju, w którym mieszka i z którego pochodzi

d) przygotowanie dziecka do życia w wolnym społeczeństwie, w duchu zrozumienia, pokoju, tolerancji, równości płci oraz przyjaźni pomiędzy wszystkimi narodami, grupami etnicznymi, narodowymi i religijnymi oraz osobami rdzennego pochodzenia

Art. 33 Państwo zapewnia dziecku ochronę przed nielegalnym używaniem środków narkotycznych i substancji psychotropowych, zgodnie z ich zdefiniowaniem w odpowiednich umowach międzynarodowych.