Irena Sendlerowa urodziła się 15 lutego 1910 roku w Warszawie. Jej ojciec, Stanisław Krzyżanowski, był lekarzem, który leczył chorych niezależnie od religii, narodowości czy statusu społecznego. Był mocno zaangażowany w działalność społeczną, przesiąknięty tradycjami polskiej demokratycznej lewicy. Brał udział w rewolucji 1905 roku, należał też do PPS.
Swoje dzieciństwo Irena Sendlerowa, ze względu na stan zdrowia spędziła w Otwocku, który miał status uzdrowiska. Często bywała również w Tarczynie, gdzie mieszkali jej dziadkowie. W 1917 roku Stanisław Krzyżanowski zmarł zarażony od chorych tyfusem plamistym.
Trzy lata później Irena przeprowadziła się z matką do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie mieszkał brat matki – Ksawery Grzybowski. Tutaj uczęszczała do znanego z patriotycznych tradycji Gimnazjum Heleny Trzcińskiej, wstąpiła do harcerstwa i poznała swojego przyszłego męża – Mieczysława Sendlera. Jej katechetą był ks. Wiktor Potrzebski, bohaterski obrońca Grodna w 1939 roku, poległy w Powstaniu Warszawskim.
Po zdaniu matury Irena wyjechała z Mieczysławem Sendlerem do Warszawy. Tutaj rozpoczęła studia na wydziale prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1931 roku wyszła za mąż za Mieczysława Sendlera. Wtedy rozpoczęła pracę w pomocy społecznej – w Sekcji Pomocy Matce i Dziecku przy Obywatelskim Komitecie Pomocy Społecznej.
Podczas II wojny światowej Irena Sendlerowa była pracownicą ośrodka pomocy społecznej w Warszawie. Zorganizowała siatkę współpracowników i przy ich pomocy uratowała z warszawskiego getta około 2,5 tysiąca żydowskich dzieci. Były one umieszczane w przybranych rodzinach, domach dziecka i sierocińcach w Warszawie. Irena Sendler za swoją działalność została aresztowana w 1943 roku przez Gestapo, była torturowana i skazana na śmierć. Rada Pomocy Żydom przy Delegacie Rządu RP na Kraj „Żegota” zdołała ją uratować, przekupując niemieckich strażników. Po wojnie pracowała na rzecz dzieci, tworzyła domy sierot, powołała Ośrodek Opieki nad Matką i Dzieckiem – instytucję pomocy rodzinom bezrobotnym. Dane jej było doświadczyć, równie ciężkich jak ze strony Gestapo, prześladowań komunistycznego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego. W więzieniu straciła dziecko (urodziło się ono przedwcześnie i zmarło). W Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej zupełnie o niej zapomniano. 
W 1965 r. została uhonorowana przez izraelski instytut Yad Vashem medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata. W 1983 r. zasadziła drzewko w Lesie Sprawiedliwych. W Rzeczpospolitej Polskiej otrzymała liczne odznaczenia, z Orderem Orła Białego i Orderem Uśmiechu na czele.
Irena Sendlerowa zmarła 12 maja 2008 roku w Warszawie.
Irena Sendlerowa jest patronką Gimnazjum nr 23 w Warszawie, Gimnazjum Publicznego w Lamkach, Gimnazjum Gminnego w Sianowie (koło Koszalina), Gimnazjum nr 61 w Warszawie, Gimnazjum nr 2 w Otwocku, Gimnazjum w Sępopolu, Liceum Ogólnokształcącego w Skwierzynie, jak również Publicznego Gimnazjum w Kramsku, Gimnazjum nr 2 w Tomaszowie Mazowieckim, oraz Gimnazjum Gminnego w Sianowie. Od 23 listopada 2012 roku jest także patronką Szkoły Podstawowej nr 19 w Kielcach. Tym samym staliśmy się dwudziestą drugą szkołą w Polsce noszącą imię Ireny Sendlerowej.