Koleżanki i Koledzy!

Dziś przypomnienie zasad zachowania bezpieczeństwa w czasie wędrówek górskich.


Najważniejszą zasadą w górach jest zachowanie zdrowego rozsądku i rozwagi – gdy będziemy trzymać się tej zasady, powinniśmy uniknąć większości zagrożeń.
Na bieżąco oceniajmy trasę, pogodę, nasze możliwości, trudności na szlaku. To nie jest wstyd wycofać się z trasy. Robiliśmy to wielokrotnie.
Po przyjeździe w wyższe góry (dotyczy to także Tatr i wysokości pow. 2000 m n.p.m.) pamiętajcie o aklimatyzacji czyli stopniowym przyzwyczajaniu organizmu do coraz większych wysokości i rozrzedzonego powietrza. W polskich górach dotyczy to głównie mniejszych dzieci. W zależności od wieku oraz wysokości powinna ona trwać od 1-2 do kilku dni.
Dostosujcie trasę do możliwości maluchów! Układając trasę zaplanujcie liczne przystanki (dziecko nudzi się jednostajnym marszem pod górę) i dajcie sobie na pokonanie trasy więcej czasu niż przewidują przewodniki turystyczne.
Planując jakąkolwiek dłuższą (np. kilkugodzinną) wycieczkę, tak dobierzcie czas przejścia na podstawie mapy bądź przewodnika, aby zejść na dół przed zmierzchem. Dodatkowo powinniście założyć co najmniej dwugodzinny zapas czasowy na nieprzewidziane sytuacje na szlaku. Pamiętajcie, że wycieczki z dziećmi trwają znacznie dłużej niż dorosłych.
Warto mieć w zanadrzu zaplanowany wariant awaryjny, umożliwiający szybkie zejście w dół w razie niepogody lub złego samopoczucia małego piechura.
Poinformujcie osoby Wam bliskie lub gospodarzy obiektu/schroniska o planowanej trasie, godzinie powrotu.
Unikajcie wędrówek podczas deszczu lub bezpośrednio po nim – mokre skały i kamienie stają się śliskie, co może być przyczyną poślizgnięcia a w konsekwencji przykrej kontuzji.


Jeśli macie ze sobą telefony komórkowe wpiszcie numery telefonów najbliższych placówek GOPR oraz ogólnopolski telefon alarmowy w górach 601 100 300, telefon do TOPR  985.
Zainstalujcie w telefonie aplikację „Ratunek” dostępną na smartfony.
Przed wyjściem sprawdźcie prognozę pogody – są coraz dokładniejsze, naprawdę się sprawdzają.

BURZA:

Najbardziej niebezpieczna w górach jest burza, zwłaszcza na grani, szczycie lub w lesie.
W przypadku zbliżania się burzy opuście jak najszybciej partie szczytowe i grań, ale pamiętajcie, żeby nie schodzić ze znakowanej ścieżki (na terenach eksponowanych grozi to bowiem wejściem na teren, z którego w nie ma możliwości samodzielnego bezpiecznego zejścia)
Opuśćcie także jak najszybciej miejsca ze sztucznymi ubezpieczeniami – łańcuchami, klamrami, drabinkami.
Wyłączcie telefony komórkowe, które emitują pole elektromagnetyczne, przyciągające pioruny. Pozbądźcie się metalowych przedmiotów.
Nie wolno chować się przed deszczem pod drzewem lub grupą drzew – może uderzyć w nie piorun lub mogą się złamać pod wpływem wiatru.
Podczas burzy absolutnie nie należy układać się w pozycji leżącej, opierać o ściany budynków lub o skały, natomiast powinno się usiąść ze złożonymi razem i podciągniętymi pod siebie stopami (po „turecku”) np. na plecaku.

Jeśli jesteście w grupie powinniście się rozdzielić (z wyjątkiem dzieci) i znajdować w rozproszeniu, aby w razie wypadku porażenia piorunem pozostałe osoby miały możliwość udzielenia i wezwania pomocy.

WYSOKOŚĆ I EKSPOZYCJA:

Jeśli możecie, unikajcie jeżdżenia (szczególnie młodsi i maluchy) różnego rodzaju kolejkami, na których są znaczne różnice wysokości pomiędzy początkiem i końcem. Nagła zmiana wysokości, a więc panującego ciśnienia i temperatury może skutkować zaburzeniami w funkcjonowaniu organizmu.
Planując trasę eksponowanymi szlakami upewnijcie się czy wszystkie osoby w grupie są na nią odpowiednio odporne.
Pamiętajcie, że przy korzystaniu z ubezpieczeń sztucznych typu łańcuchy, poruszamy się według zasady: jedna osoba na jednym odcinku łańcucha. Jednoczesne używanie jednego fragmentu łańcucha przez dwie lub więcej osób może skutkować wytrąceniem z równowagi którejś z osób, a także bolesnym przygnieceniem dłoni drugiej osoby do skały.

Bezpiecznych wakacji!

Opracowanie: Samorząd Szkolny

Źródło: dzieciakiwplecaki.pl